4.11.2025

25.10.2025 odbyła się konferencja stowarzyszenia Razem Rozkodujmy Afazję, tym razem nie w Łodzi, jak dotąd, lecz w Krakowie. Konferencja bardzo udana, wszystkim podobała się zarówno strona merytoryczna, jak i organizacyjna. Uczestnikom zaproponowano 4 referaty, 5 warsztatów i 5 paneli.  Myślę, że nikomu nie brakowało ciekawych, inspirujących refleksji. Uważam, że   bardzo wartościowe było szerokie potraktowanie pojęcia inkluzja przez dr Milenę Matuszewską-Birkowską. Inkluzja, potocznie rozumiana jako włączanie dzieci z trudnościami lub zaburzeniami rozwojowymi do grupy klasowej, absolutnie nie wyklucza kształcenia specjalnego umożliwiającego i co ważne gwarantującego indywidualne podejście do wychowanka.  Wspaniały był opis neuroplastycznosci mózgu, jego potencjału zaprezentowany przez prof. Marka Kaczmarzyka w wykładzie, który zachwycił wszystkich. Bardzo nam potrzebne, choć nie zawsze łatwe w codziennej praktyce rozumienie sensu trudnych dziecięcych zachowań pełniących funkcję ważnego komunikatu przedstawił dr Tomasz Srebnicki. Warto też zastanowić się nad faktem, iż dzieci z zaburzeniami neurorozwojowymi są często nieświadome lub nie w pełni świadome swoich ograniczeń, co powinno mieć znaczenie dla wielu praktycznych rozwiązań dotyczących ich drogi życiowej.

Panel, który poprowadziłyśmy z Elżbietą Drewniak Wołosz i Katarzyną Brandenburg- przedstawicielką Stowarzyszenia RRA był poświęcony tematyce diagnozy afazji. Zadedykowany rodzicom, ale zainteresował również specjalistów. Co zamierzałyśmy omówić?

– Terminologię – pokrótce, ale jest to temat wciąż budzący kontrowersje

– Kiedy do logopedy -najważniejsze sygnały dla rodzica, wskaźniki diagnostyczne afazji rozwojowej /DLD

– Zalecany skład zespołu, który diagnozuje, optymalne rozwiązania praktyczne.

Okazało się, iż uczestnicy panelu byli często specjalistami i gorącym tematem stało się jednak zagadnienie- nazewnictwa(!) i w związku z tym np.  różnicowania afazji od opóźnionego rozwoju mowy, znaczenia zmian strukturalnych CUN dla postawienia diagnozy i użycia terminu oraz dolna granica stawiania diagnozy afazji (przysłowiowy dwulatek „z afazją”).

 Ciągle trudno jest wielu z nas zaakceptować fakt, iż z punktu widzenia terapii i diagnozy, najbardziej celowe jest skupienie się na objawach dysfunkcji rozwojowych, co zresztą proponuje podejście do tych zaburzeń (DLD) prezentowane w klasyfikacji ICD-11.

14.10.2022

uczestniczyłyśmy w XI konferencji z cyklu LOGOPEDIA W TEORII I PRAKTYCE zorganizowanej w Reptach Górnośląskich.

Tytuł tej konferencji to „Neurorehabilitacja zaburzeń mowy i połykania”

Podczas naszego wystąpienia podjęłyśmy temat młodzieży z zaburzeniem językowym. Czy nadal potrzebują terapii, jakie mają plany, co może być ważnym wsparciem? W tym kontekście nawiązałyśmy do prostego języka.

08. 11. 2022

Co oznacza wspomniany wcześniej termin prosty język?

https://www.gov.pl/web/sluzbacywilna/prosty-jezyk

Zasada pierwsza- „Myśl o odbiorcy, przyjmij jego perspektywę”.

To zdanie jest kluczowe i tłumaczy, dlaczego idea stosowania prostego języka wydaje nam się tak ważna!

16.11.2022

Dziś o stowarzyszeniu Razem Rozkodujmy Afazję, które działa skutecznie od paru już lat, od 2017 roku(?), stanowiąc platformę współpracy rodziców i co ważne- również specjalistów. Rodzice, czasem dziadkowie zaangażowani w prace stowarzyszenia zbierali podpisy, żeby zmobilizować specjalistów do stworzenia poradnika adresowanego do nauczycieli, dotyczącego specyfiki trudności szkolnych dziecka z afazją. Jest nim wydana przez Komlogo książeczka „Dziecko afatyczne w szkole i przedszkolu”.

Zorganizowali też konferencję, wydali plakaty, zaproponowali Dzień Osób z Afazją Rozwojową, który obchodzono już 6 razy w dniu pierwszego października. Są naprawdę zaangażowani i pomysłowi.

Szczególnie cenna i pracochłonna(!)jest inicjatywa utworzenia klubów dla dzieci i młodzieży oraz ich rodziców. które zaczynają działać już w paru miastach w Polsce. Gratulujemy! https://www.rozkodujmyafazje.pl/

19.11. 2022

Niedawno, czyli 15 listopada 2022r., w Warszawie, odbył się VIII Kongres Osób z Niepełnosprawnościami. Tegoroczny Kongres przebiegał pod hasłem: „10 lat Konwencji o prawach osób z niepełnosprawnościami. Co się zmieniło? Co musi się zmienić?”. Wydarzenie godne uwagi, podsumowujące, ale też inspirujące. Refleksje? Zapisy Konwencji wdrażane są w Polsce bardzo wolno. Dużo jest jeszcze do zrobienia. Kongres zakończył się przyjęciem uchwały wytyczającej kierunki działań na rzecz osób z niepełnosprawnościami.

Z naszej perspektywy, osób wspierających w rozwoju dzieci z n.m. o typie afazji/ DLD, widzimy potrzebę działań w celu upowszechniania europejskich standardów prostego języka oraz tworzenia tekstów łatwych do czytania i zrozumienia. Dlaczego? Osoby z afazją, zarówno dzieci jak i dorośli borykają się z ograniczeniami w sprawnym posługiwaniu się językiem, także w formie pisanej. Ograniczenia te utrudniają osobom z afazją dostęp do informacji. Istotnie wpływają na ich funkcjonowanie edukacyjne, społeczne i zawodowe.

23.11.2022